Het is nog niet helemaal Kerstmis, dus het is hoogseizoen voor die kleine boomvormige dingen langs de kant van de weg: bosmaaien! Hoewel ze een soort slimme truc van planten zijn, vormen ze een vaak over het hoofd gezien gevaar voor hondenbezitters die met hun natte neuzen gaan wandelen. De kleine, onopvallende delen van de plant kunnen in de huid prikken.
Wat zijn aren en hoe zien ze eruit?
Aren zijn de kleine, harige aanhangsels van bepaalde planten, vooral grassen en granen, die ze in de loop van de evolutie hebben ontwikkeld als een manier om hun zaden te verspreiden. Ze zijn vooral een aanpassing van de plant aan zijn omgeving. In het geval van de aren zijn het de punt, die zo scherp is als een naald, en de haren, die bedekt zijn met weerhaken. Een bijzonder kenmerk is dat de weerhaken allemaal in één richting wijzen. Het zijn deze punt en weerhaken die de wolfsklauwen zo gevaarlijk maken.
De structuur van polen
Om te begrijpen waarom polen zo gevaarlijk zijn, moeten we de structuur ervan nader bekijken. Meeldraden bestaan uit verschillende delen, waardoor ze echte reizigers in het lichaam kunnen zijn.
De weerhaken:
Dit deel van de gaas is het gevaarlijkst. De weerhaakjes zijn kleine haartjes die allemaal in één richting wijzen. Wanneer de gaas in contact komt met de huid of vacht van de hond, worden de gaaien op hun plaats gehouden door deze weerhaakjes.
De punt:
De punt van een gaai is scherp en kan gemakkelijk door de huid dringen.
De voortbeweging:
Pionnen zijn ware meesters in de migratie. De weerhaken zorgen niet alleen voor een strakke pasvorm, maar zorgen er ook voor dat de gaai actief naar voren kan bewegen. Dit betekent dat ze dieper in de huid of andere lichaamsopeningen van uw hond kunnen dringen.
De gevaren van gaaien: Wat kan er gebeuren?
Het menselijk en dierlijk lichaam reageert op binnendringende vreemde voorwerpen door ontstoken te raken. We kennen allemaal de splinter in de vinger die na twee dagen vanzelf wegspoelt door een ontsteking, meestal een pusblaar. Omdat bramen zich echter maar in één richting verplaatsen, namelijk dieper in het weefsel, kan het lichaam ze niet op natuurlijke wijze bestrijden. Dit betekent dat bramen verschillende problemen kunnen veroorzaken. Van abcessen in de interdigitale ruimte tot verwondingen aan het trommelvlies als de braam een oor is binnengedrongen.
Als hondeneigenaar moet je op de hoogte zijn van enkele symptomen om gevolgschade te voorkomen.
Put in het oor: De hond begint uit het niets met zijn kop te schudden. Het kantelen van de kop en constant krabben, maar ook pijn kunnen een teken zijn van een knobbel die in het oor is geklemd.
Niezen in de neus: Plotseling, onophoudelijk niezen en neusbloedingen na een wandeling. De hond wrijft met zijn poot over zijn neus.
Oorschelpen in het oog: Oorschelpen kunnen ook in het oog terechtkomen, meer bepaald in de bindvlieszak. Dit is te herkennen aan permanent scheelzien van het oog, waterige afscheiding en wrijven in het oog door de hond.
Kneuzen in de interdigitale ruimtes: de hond likt aan de aangetaste poot en gaat mank lopen. In sommige gevallen kun je het gebied zien waar de braam doorheen is gedrongen. Na een paar dagen vormt zich een abces. Het lichaam probeert de bult weg te spoelen door plaatselijke ontsteking en pusvorming.
Als je een van deze tekenen opmerkt, aarzel dan niet om je dierenarts te raadplegen.
Wat kun je doen tegen bramen?
Let op ongewoon gedrag van je hond. Als er aren in lichaamsopeningen komen, is de reactie altijd extreem.
Controleer de vacht van je hond na elke wandeling, vooral de gebieden tussen de tenen. Voor honden die veel vacht op hun oren hebben, helpt het om die zo kort mogelijk te houden zodat de gaaien minder kans hebben om zich vast te klampen.